z dedykacją dla DDA i DDD
Czy pozwolisz dziś miłości
Aby w sercu twym zagościć?
Czy otworzysz swoje drzwi,
Żeby dobrze było Ci?
Serce Twoje jest zranione,
I nie dziwię się Kochana,
Że nie jesteś roześmiana,
Że Cię wszystko bardzo boli,
I że żyjesz jak w niewoli.
Gdy otworzysz swoje serce,
Powiesz stop tej poniewierce,
Zdecydujesz – Jestem ważna,
Wartościowa i odważna,
Zasługuję by mnie kochać.
Już nie będę w nocy szlochać.
Zrobię coś ze swoim życiem,
By się poczuć należycie,
By wstając każdego rana
Wierzyć, że jestem kochana.
Miłość to czyny, nie słowa,
Miłość jest zawsze gotowa,
By się w dialogu się odnaleźć,
Aby wzrastać a nie maleć.
By się wspierać w codzienności,
Być życzliwym w ułomności,
Akceptować bez oceny,
By być sobą, zejść ze sceny,
Tej, gdzie maskę wkładasz, potem,
Szlochasz w nocy,
Rzucasz błotem.
Co Ci daje takie życie?
Otwórz serce należycie
Abyś wstając zaraz z rana
Czuć, że kochasz
Bądź kochana!
