Teneryfa to wyspa należąca do Hiszpanii, którą otacza Ocean Atlantycki. Należy do Archipelagu Wysp Kanaryjskich. Wszyscy wiedzą, że to miejsce, w którym znajdują się liczne plaże – kamieniste, piaszczyste (czarne wulkaniczne i złote pokryte piaskiem z Sahary), cały rok można korzystać ze słońca i wody.

Ja i mój Brodaty Mieszczuch wybraliśmy się na Teneryfę w grudniu, na święta Bożego Narodzenia 2022 r. Wyjazd był bardzo spontaniczny, podjęliśmy decyzję 22 grudnia o tym, że lecimy na Teneryfę i następnego dnia siedzieliśmy w samolocie. Wyspa zachwyciła mnie bardzo, to był mój pierwszy raz 🙂 Brodacz był tam kilkakrotnie, również zimą ale ostatni raz jakieś 7 lat temu, więc i dla niego to była frajda.

Dziś chcę napisać o tym, co mnie najbardziej zauroczyło. Nie będzie to plaża a PARK NARODOWY TEIDE, który został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 2007 roku. Widoki powalają na kolana i wzbudzają ogromną wdzięczność, że można tam być, podziwiać naturę i zachwycać się jej cudami.

Cały park to skarb geologiczny, gdzie zastygła lawa wulkaniczna tworzy niepowtarzalne formacje kształtów i kolorów. Czasami mieliśmy wrażenie, że jesteśmy na innej planecie. Punktem centralnym parku (powierzchnia 190 km 2/ 18 990 hektarów) jest czynny wulkan Teide o wysokości 3 718 m npm. Jest to zarazem najwyższy szczyt Hiszpanii.

W parku oprócz rożnych tras trekkingowych, kolejki linowej na Teide znajdują się tam dwa centra dla Turystów, jedno, w którym można podziwiać naturę i drugie, w którym można zgłębić informację na temat powstawania wulkanów, poznać historię Teide, czy poczuć jak to jest być na niebie pełnym gwiazd w towarzystwie wulkanu.

W naszych planach było oczywiście zdobycie najwyższego szczytu Hiszpanii. Z uwagi na fakt, że podróż zaplanowaliśmy spontanicznie a od czasu covida wiele się zmieniło, nie udało nam się spełnić tego marzenia. Całe szczęście, że wulkan jest i czeka i następnym razem przygotujemy się odpowiednio do tego wyczynu. Dla chcących wdrapać się na Teide zamieszczam wskazówki, jak się do tego przygotować.

1. POZWOLENIE na wejście, na wulkan – jest konieczne i wymagane. Należy starać się o nie kilka miesięcy przed przyjazdem na Teneryfę. Tak, kilka miesięcy wcześniej. My po przyjeździe nie mieliśmy szans na zdobycie pozwolenia, pierwszy wolny termin był 8 lutego! Na tej stronie możecie sprawdzić dostępność i wypełnić formularz wejścia na Teide (trasą nr 10).
2. ZDOBYCIE SZCZYTU BEZ POZWOLENIA – chcieliśmy skorzystać z tej opcji. Jak to zrobić? Wystarczy zarezerwować nocleg w schronisku Altavista na Teide i rozpocząć wspinaczkę następnego dnia przed 9.00 rano. Jakże cieszyliśmy się na tą możliwość. Niestety schronisko w grudniu 2022 r. było zamknięte i jest nadal, do odwołania nieczynne.
3. Kolejna opcja to było wejście nocą/nad ranem z Monta Blanca (początek szlaku jest na 2348 m npm). Obok wejścia znajduje się mały parking, gdzie można zaparkować samochód (droga TF-21, 40,7 km). Czas wyjścia to około 5,5 h (dla łazików górskich, co mają jako taką kondycję), najpierw dochodzi się do schroniska Altavista, potem szlakiem nr 10 na sam szczyt. Dlaczego można tam wejść bez pozwolenia? (gdzie wymagane jest pozwolenie?) Strażnik, który sprawdza dokumenty wyjeżdża tam kolejką o godz. 9.00, więc jeżeli wyruszysz odpowiednio wcześnie, to nie będzie nikogo na straży. Jest to podobno piękna trasa i wymagająca odpowiedniej kondycji i umiejętności piechurskich z nachyleniem ponad 60% i przewyższeniem 544 m. Piszę podobno – bo też nam nie było dane jej skosztować. Dlaczego? – Dwa dni wcześniej spadł śnieg. Drogi do Parku Narodowego Teide zostały zamknięte. Po dwóch dniach oczekiwania, gdy w końcu można było dotrzeć pod wulkan okazało się, że nie jesteśmy przygotowani na zimowe zdobywanie wulkanu. Do tego zerwał się potężny wiatr i nie można było nawet wjechać kolejką na wysokość 3 555 m (La Rambleta). Więc odpuściliśmy tą górę (na razie).
4. Kolejka na Teide. Inna alternatywa zdobycia Teide to właśnie wyjazd kolejką i dalej marsz szlakiem nr 10 (ale trzeba mieć pozwolenie, o którym wcześniej wspominałam). Nie mając pozwolenia możemy jedynie podziwiać widoki z wysokości 3 555 m. Gdybyśmy mieli pozwolenie i tak by się to nie udało, bo podczas naszego pobytu z uwagi na silny wiatr i śnieg kolejka była zamknięta. Codziennie sprawdzaliśmy stronę, chcieliśmy nawet kupić bilety online. Nie udało się.

Jak nie TEIDE to co?

Warto zdobyć MONTANA DE GUAJARA szczyt w Parku Narodowym Teide o wysokości 2 718 m npm. Samochód można zaparkować koło centrum Canada Blanca. Bajkowa trasa, zapierające dech widoki i dodatkowo możliwość zdobycia tej góry zimą było dla nas wielką przyjemnością i ucztą dla ducha i ciała. Oczywiście mój Brodacz dziarsko wspinał się w swoich krótkich spodniach (odczuwalna temperatura była ok – 10, śnieg wokoło) a ja miałam ciepłe legginsy i trzęsłam się z zimna 🙂 Pogoda nie rozpieszczała, wiało, lało, sypało. Zdobycie szczytu zajęło nam ok 3 h. Na szczycie zrobiliśmy szybkie zdjęcie, bo wiatr prawie nas przewracał. Zeszliśmy drugą stroną, bardziej stromą i śliską w tych warunkach pogodowych, ale ku naszemu zdziwieniu wyszło słońce, ulepiliśmy bałwana i nawet mieliśmy krótki postój na zjedzenie lunchu (kanapek).

W centrum Canada Blanca pokazywaliśmy filmiki i zdjęcia z trasy pracownikom i chętnym turystom, ale żaden się w tych warunkach nie odważył wybrać na szlak, tym bardziej, że wiedzieli, że jesteśmy Polakami (twarde sztuki :)).

Poniżej kilka fotek.

Jestem zachwycona Narodowym Parkiem Teide. Brodacz też 🙂 To miejsce to must have, jeżeli wybieracie się na Teneryfę. Nawet warto je zwiedzić z poziomu ulicy, jeżeli nie czujecie się na siłach wspinać na góry a kolejka jest nieczynna. Droga prowadząca do parku jest bardzo kręta i wymaga też skupienia i uwagi. Ale warto!

Na pewno tam wrócimy, zadbamy wcześniej o odpowiednie pozwolenia, wejściówki, chociaż spontan pokazał nam inne możliwości podziwiania piękna parku Teide. I za to jesteśmy wdzięczni 🙂